سعید حسنی.

در حال و هوای بوران

شاید زندگی آنقدر هم که به نظر می‌رسد نامعلوم

چند شب پیش خوابی دیدم که کمی من را به هم ریخت. در خواب از آنچه که به دنبالش بودم

یک درماندگی آموخته‌شده

معمولا در لحظاتی که فکر می‌کنی همه چیز در بدترین حالت ممکن خودش آفتابی شده،

خزعبل‌خوانی

هر چه این کتب مزخرف و خرعبل‌گوی دانشگاه را بیشتر می‌خوانی، نسبت صورت بر مخرج علاقه باقی

یک نفر خاص

من معمولا از آدم‌ها نمی‌نویسم. البته که تنها موضوعم همین است. اما به

از زندگی چه می‌خواهم

دیروز یکی از دوستان از من پرسید: «سعید، از زندگیت چی می‌خوای؟

همین کاغذ سیاه کردن‌ نجاتم داد. نمی‌توانی بایستی و راه را بیابی. باید راه بیافتی و راه را