یک مثلث خواندنی

به دنبال … می‌گردم

همانند نیچه به دنبال عشقی جان فرسا و ناکام می‌گردم. آخر می گویند عشق است که تو را تا مرگ می‌کشاند. کوه‌ها برایت می‌سازد و استقامت را به تو می‌آموزد. شاید هیچ وقت لو سالومه خود را نیابم اما در حسرت دوستانی که مرا بفهمند و از چشم‌هایم من را بخوانند نخواهم ماند.

همانند مارکس به دنبال دوستی چون Engels می‌گردم. دوستی که با من بنویسد. با من بخواند. مرا به چالش بکشد و برای هر چیز استدلال خودش را برای من روی میز بگذارد. دوستی‌ای که حتی بعد از مرگ نیز نام‌هایمان جداشدنی از یکدیگر نباشند. یک هم‌قدم، یک همراه که پای ایستادن ندارد. ایستادن و استراحت برایش کسالت‌آور باشد و مطالعه او را به اوج خود برساند.

همانند فروید دوست و همکاری چون بروئر می‌خواهم. دوستی که برای ارتقا من از هیچ کمکی دریغ نورزد. اگر با من مخالف است به جد روبه‌روی من بیاستد.

می‌خواهم مثلث مارکس، نیچه و فروید را روخوانی کنم. زندگی‌شان، کتاب‌هایشان و آنچه به بشریت اضافه کرده‌اند. می‌خواهم بدانم تا بتوانم خود را جای آن‌ها بگذارم و وضعیت حال را تحلیل کنم.

خوانده‌ام که …

نیچه پس از آنکه دو بار از لو سالومه جواب رد شنید، دچار بحرانی عظیم در زندگی خود شد. تمام آنچه جان رنجورش را از هم می‌پاشاند، در نوشتن سرمایه‌گذاری کرد. نتیجه این دوران ۲ ساله، نوشتن مهم‌ترین کتاب‌هایش بود. سپس چنان رنجور و ناتوان شد که تا ۱۰ سال پس از آن نمی‌توانست چیزی بنویسد.

مارکس در اولین آشنایی با Engles. ساعت‌ها با او به گفت‌و‌گو پرداخت. به قدری جذب کلام و عقاید او شده بود که نمی‌توانست خود را از او جدا کند.

کج‌فهمی در آثار نیچه توسط حذب نازی و هیتلر، موجب نژاد پرستی و انجام اقداماتی شد که جان میلیون‌ها انسان را ستاند.

پس از ورود مارکس و آشنا شدن او با جمع هگلی‌های جوان، او مشتاق‌تر از پیش به‌ تشریح بیشتر عقاید خود در جمع پرداخت. در همین دورهمی‌ها بود که با شفافیتِ بیشتر به آنچه در ذهن داشت پی برد.

نیچه در حال گشت‌و‌گذار اتفاقی در کتاب‌خانه با کتابی از شوپنهاور روبه‌رو شد. با خواندن جملاتی از این کتاب بود که احساس کرد پرسشی را که باید به آن پاسخ بدهد را یافته است.

برای مواجهه با شنیده‌ها و خوانده‌های بیشتر در باب این مثلث پیشنهاد می‌کنم مستند زیر را ببینید.
Genius of the Modern World