سعید حسنی.

بغل‌به‌بغل
لبالب
شانه‌به‌شانه
گوشاگوش
پهلو‌به‌پهلو
قدم به قدم
آسمان به آسمان
نهادیه می‌شود عادتِ همراهی با تو.
ریشه‌دار می‌شوی.
پیاله‌به‌پیاله

ممنون از الهام
که هر از گاهی مرا می‌خواند.
بر کودک درونم دست نوازشی می‌کشد.
و مرا می‌بوید.
برایم کوتلتی

مُندَرس، دنبال جامه‌ای بودم. تا اینکه شب‌ها مرا در بر گرفتند. یک هم آغوشی همیشگی به

پیشنهاد: این نوشته را همزمان با گوش‌دادن به این آلبوم بخوانید: Chopin:

گونه‌هایت که یخ می‌زند.

حواسم پرتِ تو می‌شود.

به این می‌ماند که جوانه‌ای پنهان

در کف دستانم روییده باشد.

محو دیدنش می‌شوم.

از

ساده‌سازی

آدم‌ها را که از جسمِ خاکی‌شان جدا می‌کنی، و فیلتر ضدخاک روی آن‌ها

تو سکوت منی.

در همان لحظه‌ها که پلک می‌زنی،

نگاهت من را می‌پاید،

می جوید، می‌بوید،

منگنه می‌زند و