در بخشی از کتاب «من چگونه اروین یالوم شدم؟» آمده است:
«ساعت سه صبح از خواب
…پست وبلاگ
زمانی که به اولین جلسه‌ی درس «روانشناسی از دیدگاه اندیشمندان مسلمان» می‌اندیشم و آن‌گونه که استاد به هر جمله‌اش به
…سه ترم را پشت سر گذاشتم و آنچه آموخته بودم را در معرض آزمودن دوباره گذاشتم. خیلی‌هایش غلط از آب
…
زمانی که برای اولین بار نگاهم به آبی دریا تلقی کرد، را یادم نمی‌آید اما حتم دارم که لحظاتی شیرین
…
گاهی احساس می‌کنم دوستانم در من جای گرفته‌اند. هستی‌شان با تصادمی یا ضربه‌ای با من هم‌زاویه گشته، گوهر و اختر
…
دلم می‌خواست
می‌شد از همه قد بلند‌تر بودم
بالای سر همه راه می‌رفتم و
افکارشان را می‌خواندم.
دلم می‌خواست می‌شد
…
زمانی می‌رسد که با تمام یافته‌ها و آنچه شناخته‌ای به مرحله پرسش با خود می‌رسی. روبه‌روی خودت می‌ایستی و چشم
…
گاهی بعضی چیزها حجابت می‌شوند. نمی‌دانی چرا و جرئت پرسش را هم به خودت نخواهی داد. حرمت آدم‌ها را نگاه
…
زندگی که صدایت را زیر می‌گیرد.
نمی‌پرسی چرا؟
چون چرایی‌اش را خود می‌دانی.
مشغله زندگی این است.
و چون روزها
در آن حوالی
دوستانی را یافتم.
گرم همچون خون
سرد همچون باد
با تضادی خامُش
مهرشان چادری بر من شد.
اوکی توی یه نوشته ی دیگه گفته بودینش فهمیدم😁👍