سعید حسنی.

وقتی کلمه‌ها را پشت سر هم قطار می‌کنی.
نمی‌خواهم جز مسافر قطار تو‌ باشم.
پس این بار که آنها را

در گفت‌و‌گو با پریسا سعادت او جمله قشنگی در باب دوستی و همراه خوب به

پریدم، پریدی، چه ساده همه چیز پَر می‌شود
هنوز یک لنگه پا در هوا مانده‌ام
منتظر تو، منظره یک پنجره

“همیشه باید عکس بگیریم، حتی اگر نه با دوربین بلکه با ذهنمان. خاطراتی که به عمد ثبت می‌شوند،

خالی‌ام، پرشده از تو
در لبه‌ی طاقچه‌ی عادت، عکسی رنگی
که همچون جامِ خالی هر روز به لبش می‎‌‌گیرم.
به

۱

دلم برای خودم و کتاب‌هایی که یادشان را در گوشه‌به‌گوشه ذهنم روی هم تلنبار کرده‌ام،